Glenn Corneille RIP

Glenn Corneille is dood, verongelukt. 35 jaar, twee kinderen, vrouw. In de woorden van mijn lange vriend J.: FUCK! Glenn was een pianovirtuoos, die jazz speelde (twee keer met zijn eigen trio op North Sea Jazz), maar ook rock (in de band Silq, in die tijd sprak ik 'm een paar keer voor De Limburger, waar ik toen werkte), chansons, funk, soul en pop. Hij zat in de begeleidingsband van zangeres Do, werkte daarvoor met Idols-winnaar Boris en René Froger en met een hoop theaterartiesten. Ontzettend aardige, muzikale kerel die jarenlang in de marge van Limburg rommelde, alle moed bijeenschraapte voor een risicovolle verhuizing naar de Randstad en vooral dankzij tv-programma De Notenclub zijn doorbraak beleefde. Niet mijn favoriete tv-programma, maar als ik eens voorbijzapte tijdens het kanaalzwemmen en'm achter de piano zag, moest ik altijd even grijnzen. Die Glenn, toch gelukt. Ik moest daarnet nog denken aan zijn moeder, die me een keer belde toen hij als tamalijk onbekende muzikant in een tvprogramma verscheen dat iets met de schilder Corneille te maken - en ik voor de krant een klok/klepel-achtig stukje had gemaakt, waarvoor ze me terecht de mantel uitveegde. Glenn was iemand waarvoor niet alleen zijn moeder p.r. bedreef maar, zo kreeg ik later de indruk, iedereen die 'm kende of met 'm had gewerkt.

Bij sterfgevallen van mensen die ik (een beetje) kende, word ik heel erg op mijn eigen sterfelijkheid gewezen. Zoals ik altijd even mijn moeder moet bellen als ik hoor dat de moeder van een vriend/kennis is overleden. Toekomstplannen worden ineens heel erg urgent, zoveel te doen, zo weinig tijd. Vanmorgen ook nog even gedacht aan mijn 'nalatenschap' (mijn 'kinderen', zeg maar): verhalen in Revu en De Limburger (voor eeuwig opgeslagen in elektronische archieven, niet dat iemand ze ooit nog een keer zal opvragen, maar toch), een boek over De Heideroosjes (met Leon), stokerige stukjes op het internet, compilatie-cd's (niet alleen Re:Birth, maar ook cd-erretjes en cassettebandjes in vele, vele huishoudens).

Volgens mij ben ik nog niet klaar. En Glenn was 't zeker niet.
F-U-C-K!