State of Trance some more
Omar gaat nog even verder op de herwaardering, herijking zou ik zelfs zeggen, van trance, en noemt James Holden. Gelijk de iTunes Music Libraray ingedoken, kom ik Fine Day van ene Kirsty Hawkshaw tegen, in de originele versie trance-drab volgens de bekende formule. James Holden maakte een remix, die ergens tussen de bliepkraak van early Autrechre en heuse trance inhangt, inclusief ijle zang en van die aanzwellende sequencerbubbels. In een volle zaal moet je 'm niet droppen, vrees ik, maar de spanning blijft de volle acht minuten in stand - what's he gonna do next?
Straks maar 'ns de 5DaysOff-mix van James Holden opsnorren. (Grappig hoe 3voor12 worstelt met de omschrijving van de stijl van Holden - van funky techno naar progressive naar, blijkbaar, emo-trance)
Update: of, zat ik net te denken, heb ik nu dan eindelijk, járen te laat, door wat progressive eigenlijk inhoudt?
Straks maar 'ns de 5DaysOff-mix van James Holden opsnorren. (Grappig hoe 3voor12 worstelt met de omschrijving van de stijl van Holden - van funky techno naar progressive naar, blijkbaar, emo-trance)
Update: of, zat ik net te denken, heb ik nu dan eindelijk, járen te laat, door wat progressive eigenlijk inhoudt?
2 Comments:
Gejat uit de reactiedraad van Vincent/Fire i/t Mind:
"Ik ben er al ;)! Ik zoek me al een jaar gek achter neo-trance en de zoektocht wordt steeds makkelijker... Het debuutalbum van Nathan Fake (uit in ehm oktober dacht ik) wordt met wat geluk de blauwdruk van een nieuwe generatie."
Kijk aan.
Uit de inbox:
het stukje van Omar over de de nieuwe trance is potsierlijk. waarom? omdat hij het heeft over iets waar hij niets van weet. trance vanaf de jaren negentig constant doorgegaan, is doorontwikkeld en komt niet zomaar plots weer om de hoek kijken.
de trance zoals wij die kennen in Nederland is de typische nederlandse trance. die is plat, bouwt niet op en is eendimensionaal. dat is niet de trance zoals die bijv. in de VS is ontwikkeld of de trance in de UK.
twee namen moet je onthouden: Sasha en Hybrid. zij zijn exponenten van de jaren negentig trance. in de tijd van Rez bestond trance als genre nog niet. dat ontstond destijd langszaam: lang uitgesponnen ravemuziek die gebruikt maakt van veel sfeer, melodie en opbouw.
midden jaren negentig was de dance toch al op een hoogtepunt. goa, acidtrance, progressive, allerlei nieuwe genres kwamen op. daarna storte dance in. de baslijn verdween, de beat ging meer en meer overheersen. de opbouw die rave kenmerkte verdween. zo is de trance van bijv Tiesto ontstaan. er zit geen bas in, het is enkel een beat met wat sfeerelementen. er verandert niets en het gaat maar door.
in Nederland althans, want progressive werd elders doorontwikkeld (niet in Duitsland, daar ontstond de eurotrance en hardtrance). progressive dus. tja, ik kan je mijn stukken sturen van eind jaren negentig over de stromingen maar die moet ik ergens op gaan zoeken. doe ik dus niet. in het kort dan. progressive is trance die de opbouw van rave gebruikt. hele sfeervolle muziek die langzaam opbouwt tot een hoogtepunt. namen? BT, Sasha, Hybrid, Oakenfold. luister daar iets van. geweldige muziek namelijk. als je ervan houdt. in de progressive breaks is dat wat je nu terug hoort in vet geluid allang aanwezig. net zoals de typische beschrijving van vet geluid allang bestaat maar pas nu door de Nederlandse journalisten is ontdekt. ik vind dat wel jammer: typisch gedrag van rockjournalisten die plots iets ontdekken dat al jaren bestaat. wat dat betreft is een deel van de kritiek van de dancewereld op de popjournalistiek terecht.
Groet
Theo Ploeg
Postar um comentário
<< Home