Carole King tribute Paradiso (2011)

Op 26 mei is het tien jaar geleden dat onder de vlag van Het Parool, in casu de onvermoeibare Simone Toppers, een tribute aan Carole King, en haar album 'Tapestry' werd georganiseerd. Het idee kwam van mij. Toen ik het boek 'City to City' van Leo Blokhuis las en daarin een stukje tegenkwam over King, en bedacht: hee, maar dat album viert in 2011 haar veertigste verjaardag! Het is nog steeds een plaat met verstekkende invloed. Zou dat niet wat zijn voor een tribute? Ik had al het Gainsbourg-eerbetoon 'Gainsnord' op mijn naam staan (cd plus show in Paradiso), dus nou ja, enige overmoedigheid is mij niet vreemd. Er was, zie ik in mijn mails, aanvankelijk een idee voor een tribute-album. Maar dat hebben we snel laten varen.
De introductie naar Het Parool zal via Leo Blokhuis zijn gelopen. Simone, die ook de productie deed van Hitklup, vond het een goed plan. Ik had een aantal uitstekende zangeressen (Stevie Ann/Stephanie, Lea Kliphuis, Ricky Koole, Anneke van Giersbergen, Eva Kieboom, Charlie Dée/Renée) zo gek gekregen om mee te doen, vaste Hitklup-muzikanten vonden het leuk, gitarist Eric van Dijsseldonk stortte zich op de arrangementen, er was een serieus budget dankzij Het Parool, en toen hadden we een datum: 26 mei.

Wat mij nog bijstaat van het bezoek dat Leo en ik aan Paradiso brachten om onze plannen te ontvouwen, is dat de programmeur de kleine bovenzaal de beste optie vond. Iets waar Leo en ik nogal verbaasd over waren, ook omdat er geen discussie mogelijk bleek. 'Werden we net toch even als schooljongens weggezet', zei Leo na afloop, buiten op de Paradiso-trappen. De kleine zaal werd al rap de grote zaal, die stijf uitverkocht was op 26 mei. Kwam ook omdat we naar DWDD mochten, ter promotie:

'Zo, nu zijn we uitverkocht', zei Ricky kort na de show, en ze had het bij het rechte eind.

Er kwam nog meer promo, in Het Parool natuurlijk (hier), een erg mooi stuk in Trouw (hier) en we zijn ook nog naar het chaotische nachtprogramma van Adeline van Lier geweest. Die, zo bleek later, het eerste deel van de set had opgenomen (wist niemand wat van) om uit te zenden, later, in haar nachtprogramma. Ik heb die opnames nog, het zijn nummers die Carole King en Gerry Goffin in de 50s en 60s schreven voor onder meer Everly Brothers, Neil Sedaka en The Drifters.

Wat ik me van de avond in Paradiso zelf nog herinner is dat het echt propvol was, dat iedereen d'r keiveel zin in had (band en publiek) en dat vrijwel alle liedjes van Tapestry loeihard werden meegezongen. Mijn herinnering zegt ook dat bij de verdeling van de Tapestry-nummers het een ding was wie 'A Natural Woman' zou gaan zingen. Nogal een monument in de popgeschiedenis. Charlie/Renée durfde het wel aan. Ik stond aan de zijkant van het podium en zag vrouwen vooraan echt huilend van geluk meezingen. Zo krachtig was Charlie's optreden. Kon ook niet anders met zo'n fantastische band achter haar. En niks ten nadele van de andere zangeressen natuurlijk, he.
Leo en ik hebben de avond gepresenteerd, of nou ja, Leo presenteerde vooral, omdat hij dat nou eenmaal heel erg goed kan, en ik schoot een paar keer uit mijn konijn-in-het-stroperslicht-modus en heb ook wat gezegd. Presenteren is een kunst, zo bleek opnieuw.
Op Youtube staan een aantal filmpjes van die avond, helaas niet van alle zangeressen. Misschien is er meer.








Kijk hoe Lea zowat omver wordt gezongen door het publiek:


En op de dag van het concert speelde Stephanie ook nog een dikke versie van I Feel the Earth Move (wat ze ook in Paradiso speelde) op Radio6: