Gozew!

(Dit schreef ik in 2005 voor de website Subjectivisten.org. Ik kwam het onlangs weer tegen, op een andere site. Ik vond het zelf best grappig eigenlijk)

"Hey Dennis!"
"Hoi Dinand."
"Ga zitten, gozew, ga zitten. We moeten even praten, weetje. Over de nieuwe plaat, weetje. Die ik in L.A. ga mixen."
"Ja? Mag ik mee?"
"Nee, natuurlijk niet, ghèhèhè. Listen up, ik heb eens wat hitlijsten en vewkoopcijfejs nagekeken, en rock doet 't niet meej zo goed. Van die hajde rock, weet je. 't Is allemaal wat softew gewojden."
"Dus? Ik moet opstappen? Je hebt alle bandleden al meerdere keren vervangen, en nou ben ik aan de beurt? Is dat wat je wil zeggen?!"
"Hey, chill out, gozew. Ik zat aan iets anders te denken, ghèhèhè."
"Wat?"
"Piano's"
"Piano's?"
"Jahaaa! Neem nou Jamie Cullum! Onooglijke hobbit, speelt op piano uncoole jazznummertjes, think Muziekmozaïek met Willem Duys, maar de wijven lopen d'w mee weg jongen! Miljoenen platen verkocht al, wejeldwijd, ghèhèhè ."
"Djèz? Wil je zeggen dat wij een jazzplaat moeten gaan maken ofzo? Hey, Kane is raaawk, weetjewel."
"Tuurlijk. Maar hear me out. Coldplay, ook als zo'n band met piano waaw de meiden bij zwijmelen. Jongens trouwens ook. Niet te tellen, zoveel platen als zij vewkocht hebben. Wejeldwijd. En nu Keane."
"Kien? Dat deej me oma altijd, kienen."
"Neenee, Keane. Bwitse rockband, maar zonder gitaaw. In plaats daarvan een piano. Spelen op alle gjote festivals, vejkopen alle zalen uit, niet aan te slepen, hun eewste album, ghèhèhè."
"La's horen dan."
(...)
"Die zanger klinkt als een zacht ei! En zo ziet hij er ook uit. Wat een babyface. Rockt toch best wel. De teksten begrijp ik niet helemaal, maar 't klinkt wel diep. Beetje zoals bij jou."
"Precies. Ik zat dus te denken he, als we nou eens die nieuwe single lieten remixen. Gitaaw naar achteren, piano naar voren, ghèhèhè. Of misschien de gitaaw helemaal weg..."
"Ja fuck man! Heb ik me daar wekenlang de tandjes geoefend op die partijen!"
"Hey, chill dude, ghèhèhè. Misschien de gitaaj een beetje d'r bij."
"Maar wacht eens, Keane...dat klinkt bijna als Kane. Je schrijft 't bijna 't zelfde."
"Right on, gozej! Da's net 't mooie. We lijken d'w al op, dus waajom niet all the way, weetje, ghèhèhè ."
"Maar wij zijn toch een megavette rockband?"
"Tuuwlijk. We noemen het een vleugje muzikaal extwemistisch, met wat onvewsneden passioneel radicalisme, ghèhèhè. Luistej, we leven in 2005, dus moeten we ook klinken als 2005. En dit is het geluid van 2005. Kane ís 2005, man! Sandej en Reyn belden al, dat ze ons willen remixen. Maken we d'j gewoon de allewcoolste single-combi ooit van! Dwie vewschillende vewsies! I smell succes, man! Waiter, champagne! Two bottles!"
"Wat gaat de pers hiervan denken?"
"Hey, fuk de pews, weetje! Die eikeltjes van de Volkskwant zeker, of die lamlul van de Revu! Dat ze allemaal de ka...eh, de vliegende vinkentewing krijgen! Wij vinden het totally cool! Wij vinden dit het beste wat we ooit gemaakt hebben!! Wat zeg ik, wij vinden dit de beste plaat ooit, ghèhèhè!!!"
"Wow, zeggen we dan."