Jaarlijstje

Op FileUnder komt na de kerst mijn compilatie- en reissue-top 10, op Filles Sourires heb ik mijn 5 beste Filles en Garçons-lijstje gezet. En, voor de volledigheid dan maar, hier mijn Algemene Jaarlijstje. Waarbij ik tevoren nog opmerk dat ik wel heul veul schitterende muziek heb gehoord, maar erg weinig albums me in z'n geheel wisten te pakken. Of ik 'ontdekte' sommige albums te laat, waardoor ze net niet genoeg indruk konden maken (How I Got Over van The Roots, bijvoorbeeld). Enfin.

1. Bertrand Belin - Hypernuit.
Franse mompelaar in de Stuart Staples-traditie die naar eigen zeggen de teksten voor dit derde album op stream-of-conciousness-wijze heeft ingezongen. Mooie akoestische gitaarborduursels, geruststellende stem, poëtische teksten. Een plaat als een professioneel ingeschonken glas herfstbok, na een stevige boswandeling.
2. John Legend & the Roots - Wake Up!
Plaat gemaakt vanuit het hart, die recht in mijn blanke zieltje binnenkwam. Covers van sociaal bewogen soulkrakers (en een wolkje reggae) van toen, die nu nog superactueel blijken. Eigenlijk geen opwekkende gedachte, maar die stoppen we al dansend even weg. Wie hierna nog iets lelijks durft te zeggen over John Legend, is een zak hooi.
3. Sharon Jones & the Dap Kings - I Learned the Hard Way.
Mijn muziekvriendje Jaap Brienen noemt SJDK 'het beste bandje ter wereld', en dat is natuurlijk ook gewoon zo. Soul is tijdloos, zolang het maar zo goed is als op dit album.
4. Gideon van Gelder - Perpetual.
Mooie Grunningse jongen met ongelooflijk veel talent(en) maakt met generatiegenoten een monument van een jazz-plaat. Prikkelt op plekken waarvan ik niet wist dat een jazzplaat ze kon bereiken.
5. Schradinova - India Lima Oscar Victor Echo You.
Als Mme Guuzbourg genoeg heeft van de verantwoorde plaatjes van haar wederhelft, zet ze dit album op. Dit is dan ook de meest gedraaide plaat Chez Guuzbourg. Hoe de zangeres van een succesband met de juiste hulp en genoeg eigenzinnigheid een klein meesterwerkje maakt.
6. Charlie Dée - Husbands and Wives.
Nog altijd zijn mijn traanklieren niet bestand tegen Leaving Me. Hoe je drama omzet in bloedstollend mooie kunst.
7. Budos Band - III.
Doe het geluid van een scheepstoeter na. Laat iemand daar een afro-funkritme onderdoor slaan. Voel je 't, in je knieën, in je middenrif, in je onderbuik? Da's de Budos Band kracht. Met leden uit SDJK (zie 3.), dus ja.
8. Elodie Frégé - La fille d'apres-midi
Superzuchtmeisje maakt superzuchtmeisjesplaat over superzuchtmeisjesonderwerp: de bijslaap. Om bij weg te dromen.
9. Villagers - Becoming a Jackal.
Norbert Pek schreef in Revu: 'Dit moest eruit'. Oh ja joh, dacht ik. Ja dus. 24-jarige held keert zichzelf binnestebuiten, loeit als een jakhals en knijpt alle tranen uit je hart. Geen enkele rockplaat deed met me wat ...Jackal met me deed.
10. Cheikh Lô - Jamm
Stelling: een plaat waarop afrobeatuitvinder Tony Allen meedrumt, kan geen slechte plaat zijn. De Senegalese geweldenaar Cheikh Lô haalde er ook nog JB's-blazer PeeWee Ellis bij. Dan kan er weinig fout.