NSJ

Waardering voor mijn plaatjesgedraai meet ik vaak af aan het aantal mensen dat tijdens een setje komt vragen wat ik draai. Er zijn avonden geweest waarbij niemand dat vroeg, er zijn avonden geweest waarbij twee of drie mensen titel/uitvoerenden kwamen navragen. Op North Sea Jazz, waar ik in de twee stands van De Jazzwinkel (Utrechtse platenboer) een uurtje mocht spinnen, kwamen na ELKE plaat minstens VIJF mensen vragen wat ik daar draaide. En of dat ook op cd te krijgen was. En waar dat dan stond.
Met name de 12-inches van het Finse Ricky-Tick label bleken populair, souljazz met een stevige drive. Maar die zijn dus niet op cd te krijgen (voor zover ik weet). Na een half uurtje dacht ik; ik sta hier toch ook mezelf te promoten, laat ik eens een plaatje dat ik voor Re:Birth heb geselecteerd opzetten. Marvin Gaye was nog niet aan zijn tweede couplet bezig, of er waren al vijf Re:Birth cd's verkocht!
De honger naar muziek van NSJ-bezoekers is werkelijk ongekend - stel u een horde dj's voor, op het moment dat in een platenwinkel een nieuwe doos verse promo's wordt binnengedragen. En vermenigvuldig de opgewonden stemming gerust met factor 5. Etienne, een van de bazen van De Jazzwinkel, vertelde me dat hij en zijn partner een hele week bezig zijn geweest om de volledige inventaris, plus extra stock, in te pakken en naar Den Haag te vervoeren. "Drie uur per nacht geslapen, vanaf zondag," aldus Etienne. Betaalt die moeite zich uit, vroeg ik. "Jahaaa", zei Etienne, moe maar voldaan. En er moeten nog twee dagen volgen. Zondag mag ik weer!

Keerzijde van deze medaille is dat ik maar weinig gezien heb van NSJ dag 1: een half uurtje Pink Martini (knipogende exotica), drie knoepend harde bossahousenummers van Briskey, een flard Pete Philly, een flard Robert Cray, een paar mopjes salsa van Estrella Acosta, vijf liedjes van Al Green (wat een smile heeft die man). Gemist: Raphael Saadiq, Moodymann Live en, volgens een aantal bronnen, het beste van de dag; Rinneradio. Oh well.

[Update: zondag dacht ik natuurlijk dat het van eenzelfde laken een pak zou zijn, dan viel tegen - althans, er kwamen nog steeds wel mensen vragen wat ik draaide (dit keer vooral als ik illegalo-edits van Stevie Wonder of Pharaoh Sanders oplegde), maar Marvin zorgde niet voor een run op Re:Birth, zal ik maar zeggen. Het is een beetje als in een heel goed restaurant gaan eten, dat moet je niet heel snel daarna nog eens doen. Desalniettemin wel lekker gezweet in de kelder, en me opnieuw verbaasd over de hoeveelheid cd's die per klant werden afgerekent - 'per strekkende meter' is op zijn plaats hier. Gezien: Sensual (geinige Nedervlaamse bossa), Roisin Murphy (top), Candy Dulfer (cortisonenfunk, bah), Charles Stepney Tribute (ge-wel-di-ge set van Alex Jazzanova, daarna een elegante live-set van Dox Orchestra met hippie-soul waaraan arrangeur/toetsenist Stepney in de sixties en seventies meewerkte, zoals I Am The Black Gold of the Sun van Rotary Connection), staartje Leela James (lekker ruig).
Grappig: de pissing contest tussen de dj's in de Jazzwinkel-standjes, "hé die plaat heb ik ook, maar ken je de versie van X? Staat op een moelijk verkrijgbaar album uit 19?, heb ik thuis staan", "Ja, ik draai nu misschien wat obscure bossa, kijk maar of je wat hebt dat daar op aansluit", boys will be boys.]